Een vol hoofd… of… meer ruimte?
Wie kent het niet? Dat je dagen (met regelmaat) gevuld zijn met denken, piekeren, praktische zaken en doen. Je hoofd heeft de regie en je springt van het een naar het ander. Zoveel dingen te doen, het houdt maar niet op.
In het gebied hoofd, nek, schouders, gaat het vaak over controle en verantwoordelijkheid. Meer aandacht voor je lichaam, betekent direct minder aandacht voor de activiteiten in je hoofd. Dat geeft ruimte!
Je hoofd volgen of…
We kennen het allemaal wel. Dat je dagen (met regelmaat) gevuld zijn met denken, piekeren, praktische zaken en doen. Je hoofd heeft de regie en je springt van het een naar het ander. Zoveel dingen te doen, het houdt maar niet op. En hoe meer je je hoofd volgt, hoe minder ruimte er is voor simpel en onbekommerd zijn. Uiteindelijk voel je je regelmatig moe, vol en is ontspanning ver weg.
Van jongs af aan zijn we veelal gewend aan denken en het volgen van ons hoofd. Dit voorbeeld hebben we gekregen in het gezin en als kind volgden we dit op. Dat is de vorm geworden waarmee we functioneren in de maatschappij. Tot op het moment dat we als volwassene beseffen dat alleen leven vanuit ons hoofd ons niet brengt waar we eigenlijk diep van binnen naar verlangen en naar op zoek zijn. Maar hoe ervaren we een diepere ontspanning en contact met ons zelf en ons lichaam? Een verdieping van ons leven en contact met wat we eigenlijk verlangen.
Op de schedelrand huist vaak veel spanning. Aandachtige aanraking werkt diep door.
In Rebalancing nemen we het lichaam als ingang om te komen tot voelen en verruimen van onze aanwezigheid. Meer aandacht voor je lichaam en wat er te voelen is, betekent direct minder aandacht voor de activiteiten in je hoofd. Hierdoor raak je in dieper contact met jezelf en je omgeving en kun je meer onbekommerd aanwezig zijn in het huidige moment.
Rebalancing leert je en doet je vooral ervaren hoe je daarbij optimaal gebruik kunt maken van de zwaartekracht en het bewegen vanuit je centrum. Als we ons gegrond / geaard voelen dan ervaren we steun, steun in ons lichaam, steun door de zwaartekracht in ons lichaam zelf en van de aarde.
Schouders / nek / hoofd en de natuurlijke zwaartekracht
Als je je schouders voortdurend optrekt moet je rug veel werk verrichten om jezelf in balans te houden. Je verliest als het ware je zwaartekracht; in plaats van zwaartekracht zijn werk te laten doen en de schouders als het ware gedragen laten worden en je het gewicht van je romp kan laten zakken in je bekkengebied, haal je de zwaartekracht ‘er uit’, en ga je juist ‘tillen’. Daarbij is er minder ruimte voor de nek-/hals- en borstspieren om je te ondersteunen bij de ademhaling, dus een hogere, kortere ademhaling is het gevolg. Een hogere ademhaling geeft het brein het signaal dat er iets niet goed is of niet veilig is. En zo is het cirkeltje rond. Wat is er het eerst?
In het gebied van ons hoofd, onze nek en schouders, gaat het vaak over controle en verantwoordelijkheid.
In ontspanning wordt het lichaam in zichzelf gedragen. Dan is de zwaartekracht voelbaar als stevigheid en gronding. Hierdoor wordt mogelijk gemaakt dat er meer vertrouwen komt in het leven zelf. We hoeven ons niet meer zo op te houden.
Kun je laten gebeuren wat er om je heen gebeurt? Of denk je telkens een bijdrage, controle , verantwoordelijkheid te hebben in relatie met je omgeving?
Als we ons eerst bewust worden van het fysieke aspect van controle kan er veel veranderen en meebewegen. Er kan een ‘verlies van controle’ ontstaan die juist erg welkom is!
Meer weten?
Bel of app me op 0620663097 !