HET GELUID VAN STILTE
HET GELUID VAN STILTE
De schoonheid, de muziek en de verfijnde gratie van het geluid van stilte.
“Ik heb eens een antiek verhaal gehoord. Er was eens een groot keizer, een chakravartin, die over de gehele aarde regeerde. Hij bedacht dat als de hele wereld ook maar één enkele minuut zou ophouden met allerlei lawaai te produceren, dat die stilte een ongelooflijke ervaring zou zijn.
Maar hoe krijg je mensen zover dat ze een minuutlang helemaal ophouden – de wereld die één minuutlang ophoudt, zonder te praten? Ook al was hij nog zo’n grote keizer, het was ondoenlijk. Hij vroeg raad aan zijn wijze mannen. Ze zeiden: ‘Dat lijkt wel een onmogelijke taak. Hoe krijgen we dat voor elkaar? Hoe houden we het in de hand? Wie kan mensen beletten om te praten en lawaai te maken? Miljoenen mensen! U hebt een groot leger, maar vergeleken met de mensen stelt dat leger niets voor.’
Toen stond er een mysticus op en zei: ‘Ik krijg het wel voor elkaar. Ik ken het geheim.’
Hij fluisterde de koning het geheim in zijn oren en het geheim werkte. Het was een heel vreemd geheim, net zo vreemd als de wegen van de mystici altijd zijn. Oppervlakkig gezien lijkt het op iets, maar diep van binnen is het iets anders, misschien wel helemaal tegenovergesteld aan wat het aan de oppervlakte lijkt.
De mysticus zei tegen de koning: ‘U maakt een aankondiging dat de hele wereld op een bepaalde dag, om 12 uur ’s middags, tegelijkertijd een minuutlang het geluid ‘hoe’ moet roepen. De hele wereld moet het roepen! Niemand mag het niet roepen, iedereen moet meedoen.’
De koning zei: ‘Waar heb je het over? Ik wil dat de hele wereld een minuutlang in absolute stilte vervalt!’
De mysticus zei: ‘Ik ken die mensen! Doet u nu maar wat ik zeg, dan zal wat u wilt ook gebeuren.’
En zo gebeurde het ook echt. De koning liet het aankondigen, er werd een dag vastgesteld en mensen keken reikhalzend uit naar dat moment. De hele wereld die een minuutlang ‘hoe’ schreeuwt, dat zou iets heel bijzonders worden!
Iedereen dacht: ‘Ik ga niet schreeuwen, ik ga luisteren. Waarom zou je zo’n gelegenheid mislopen? De koning wil zelf luisteren, waarom zou ik die gelegenheid mislopen? En wie moet erachter komen? Als de hele wereld ‘hoe’ staat te schreeuwen, wie moet er dan achter komen dat ik niet mee heb gedaan?’
En zo dacht iedereen erover. Precies om twaalf uur was het één minuut lang volkomen stil. Geen enkel geluid zelfs. De mysticus had het voor elkaar gekregen. En de koning werd door de stilte getransformeerd. Ze was zo diep. De schoonheid ervan, de muziek, de verfijnde gratie. Het werd het begin van zijn eigen meditatie. Het was een keerpunt in het leven van de keizer.
Als gewoon het geluid van buiten, dat één minuutlang ophoudt, je al zo stil maakt, zo’n zoete stilte geeft, wat gebeurt er dan als je in je hoofd ophoudt om lawaai te maken?”
Osho, The Secret