Ademhaling, stress en meditatie en zelfonderzoek
Oei oei oei wat komt er veel naar boven he? Hoe ga jij er mee om?
Ieder ervaart het anders, ieder zijn eigen weg. Ieder is anders, doet het anders, ieder zijn deel in het geheel en de heelheid. Dat helpt mij, om er zo naar te kijken.
Maar wat een beweging! Wat een polarisatie. wat een stilstand ook. Én .. wat een vooruitgang. Want hoe bizar alles ook kan voelen, er gebeurt veel.
Veel wordt bloot gelegd. Mooi en minder mooi. Feiten, waarheden, onwaarheden. Gevoelens, emoties.
Weerstand, verzet. Kracht, eigen regie, creatie en innovatie.
En stress!
Herken je ook de sneltrein aan emoties soms? En ook de snelheid van inzichten?
Daarentegen ook de stroperigheid? De moeheid.
En natuurlijk de snotneus 😀😉
Hierna meer over stress, kramp en ademhaling. In de kennismakingscursussen ‘Meditatie’ en ‘Doe je eigen onderzoek’ gaan we op ontdekking naar de wijsheid van ons lichaam en een meer ontspannen leven. Inschrijven kan via 0620663097 of mail naar info@irmalok.com.
Iedere geboorte begint met kramp
We staan voor de geboorte van een andere tijd, ook wel tijdperk genoemd door de professoren. En aan een nieuw tijdperk gaat vaak chaos vooraf.
Het is een creatieproces, soms gepaard gaand met revolutionaire opstanden. Daar kunnen we nu toch wel van spreken.
Tegelijk is er vereniging, zijn mensen op zoek en vinden gedeelde waarden waar ze vervolgens mee dingen opbouwen.
Ook wij zijn geboren uit kramp. Nieuw leven ontstaat uit seksuele energie, het is levensenergie. Het proces en het resultaat .. wat een creatie, we noemen het ook wel een wonder 😊.
Oh ja, we kunnen lezen in de boeken hoe dat gaat, de feiten op een rij, uitleg over het menselijk lichaam, de biologische les heeft ons geleerd hoe het lichaam in elkaar zit en hoe er nieuw leven kan worden verwekt.
Ook leren en weten we dat dat voorafgaat met weeën, met pijn. En dan, als de kramp van de geboorte-weeën voorbij is, boem! Bijna als de oerknal. Ineens is de weg vrij. Bij de één gaat het wat sneller dan bij de ander. En het ene kind gaat door een ruimer geboortekanaal dan de ander.
Toch blijft het een mysterie, ons lichaam, ons bestaan. Het is een super gecompliceerd en tegelijk onmetelijk intelligent samenwerkend geheel. En een groot deel van dat mysterie, daar leren en lezen we niet veel over op school. Behalve weer die feiten dan en het wetenschappelijk onderzoek.
Wat weten we bijvoorbeeld over de invloed van stress? Onderzoek toont de chemische veranderingen aan tijdens stress, maar er is weinig bekend over de invloed op en de verandering van de ademhaling.
Terwijl we ademhaling in het leven iets vanzelfsprekends vinden. We zijn ons nauwelijks bewust van hoe onze adem gaat. En heb je je wel eens goed gerealiseerd dat we allemaal van dezelfde lucht ademen? We zijn alleen al door de lucht en onze adem allemaal verbonden.
Ademen kan óf natuurlijk en spontaan zijn, een natuurlijke respons op het moment, óf het kan uit gewoonte zijn, mechanisch en reactief - het is een resultaat van een leven vol emotionele ervaringen, als jaarringen van een boom. We hebben allemaal de adem moeten inhouden op momenten in ons leven. Omdat we bang waren, of we moesten ons letterlijk inhouden, of op moesten passen of heel erg geconcerteerd waren bijvoorbeeld omdat we moesten presteren.
Als de chemie van het lichaam verstoord is, kan de ademhaling ook niet natuurlijk zijn, en als de ademhaling natuurlijk is, zal de chemie van het lichaam in orde zijn.
Wist je trouwens dat de gezondheidszorg in het Oosten gebaseerd is op de ademhaling?
Natuurlijk versus farmaceutisch
Het spreekt voor zich dat als verkeerde adempatronen afgeleerd kunnen worden, het resultaat genezend zal zijn. Dit in tegenstelling tot in de farmaceutische industrie ontstane behandelmethoden, die vooral symptomatisch werken. Dat betekent dat vooral de symptomen onderdrukt worden, zonder de eigenlijke kern te raken - de pijnsignalen houden misschien wel op, maar de oorzaak van de pijnsignalen wordt niet begrepen.
Een van de hoofdproblemen van het Westerse denken was het gebrek aan ‘objectieve’ data over dit onderwerp, maar dit is aan het veranderen; onderzoek heeft aangetoond dat de ademhaling versnelt wanneer het organisme gestrest is. Wanneer stress chronisch wordt, wat vaak het geval is onder mensen, zal deze chronisch versnelde ademhaling zorgen voor een verlies van kooldioxide uit het lichaam. Omdat dit uit koolzuur wordt gehaald, veroorzaakt het versnelde ademen een verhoging van de zuurgraad. Het lichaam is erg precies wat de zuur-base balans ofwel de PH-waarde betreft. Het zal eerder een zuurstoftekort in de hersenen tolereren dan een verandering in PH-waarde. Dat betekent dat het belangrijk voor het lichaam is.
Dus met het sneller ademen en de verhoging van de zuurgraad, compenseert het lichaam zich door extra alkaline uit te plassen. Om een lang verhaal kort te maken, dit chronische verlies van alkaline vermindert de alkaline-reserves in het lichaam, daar waar de zuren die we aanmaken bij lichamelijke inspanning opgeslagen worden voor later hergebruik.
Kortom, hoe meer gestrest we zijn, hoe sneller we ademen, hoe hoger de zuurgraad wordt en hoe meer alkaline we uitscheiden. Bij zo’n verlies van alkaline, wordt het vermogen om bij lichamelijke inspanning melkzuur op te slaan verminderd, zodat al bij kleine bewegingen onze benen pijn gaan doen en het ademen moeizaam wordt. Kortom: we voelen ons uitgeput.
Een typische hartaanval patiënt wordt niet zomaar door een mysterieuze hartaanval getroffen, zoals vaak wordt gezegd. Eigenlijk is hij chronisch gestrest, ademt hij voortdurend te snel, put zijn alkaline buffers uit en wordt meer en meer moe. Zijn geheugen lijdt eronder, zijn concentratie is verminderd, hij heeft weinig energie … maar hij gaat gewoon door, en staat alleen stil wanneer zijn hart dreigt te stoppen met kloppen of daadwerkelijk ermee ophoudt.
Ineens wordt het duidelijk waarom ‘rust’ millennia lang al de steunpilaar van de Westerse geneeskunst is. Als onze vriend die een hartaanval had gewoon zou stil gaan staan en daadwerkelijk rust zou nemen …
Als rust een essentieel ingrediënt van genezen is, zal blijkbaar een tekort aan rust zorgen voor een slechte gezondheid. Anders gezegd: vermoeidheid gaat vrijwel zeker aan alle ziekten vooraf. En als gestrest ademen vermoeidheid kan veroorzaken, hebben we een duidelijke en herstelbare verbinding tussen stress en slechte gezondheid gelegd.
Meditatie en Zelfonderzoek
Dit inzicht gaat verder dan de verbinding die er is tussen ademhaling, rust en slechte gezondheid. Bewustwording van het lichaam en ademhalen is één van de essentiële elementen van meditatie en zelfonderzoek en is wellicht één van de redenen waarom meditatie en zelfonderzoek zo gezond is.