De ziel en het systeem

De ziel en het systeem. Afgescheidenheid versus heelheid.
De paradox

Het probleem is niet dat er iets opgelost moet worden.
Het probleem is dat we willen oplossen.
Het probleem is niet dat we voelen dat er iets niet klopt.
Het probleem is dat we niet toestaan te voelen wat er klopt aan wat je voelt.

De ziel, dat wat hoger en verder gaat dan materie, wordt meer en meer uit het systeem gehaald. Het gaat minder en minder om het gehele mensbeeld, om (inter)menselijkheid, zingeving en spiritualiteit.

In de zorg, de economie, het onderwijs.. in alle sectoren wordt er probleem-, diagnose-, hokjes-, regelgevend- gericht gedacht, gewerkt, opgelost.

Het hele systeem is erop ingericht:
- in het onderwijs moet je weten wat je wordt en kies je jong voor opleiding en beroep mede obv wat je ermee gaat verdienen;
-op de arbeidsmarkt is het systeem, de vacaturebank daar al helemaal op ingericht; ingedeeld in sectoren en functies;
-in de zorg moet je passen in een diagnose, vooral gericht op specifieke organen en lichaamsdelen;
-de ziekenhuizen, ook de opleidingen, de functies en banen, zijn ingericht op deze specificaties en specialisaties; overal aparte afdelingen en artsen voor;
-de medicatie, die geneesmiddelen worden genoemd, zijn gericht op de organen, lichaamsdelen, ziektes, specificaties, specialisaties, en zijn niet genezend maar symptoonbestrijdend; ze leveren bijwerkingen op, ook op andere organen, lichaamsdelen, ziektes etc; dan dus wel, wel over de grens van de grenzen van het systeem waar het op ingedeeld is;
-als je je niet lekker of ziek voelt, zijn de vragen door de specialist, hulpverlener, arbeidsmarkt, gericht op de specialisaties, hokjes, diagnoses...
-de verdienmodellen zijn ingericht op deze basis....
-alles is ingericht op scheiding en afgescheidenheid.
-en op meer meer, competitie en concurrentie.

Wáár gaat het nog over:
‘Wie ben je?’,
‘Wat voel je?’
‘Wat beweegt je?’
‘Wat drijft je?’
‘Wat belemmert je?’

Als we zeggen ‘wat bezielt je’ doelen we op ‘wat is er mis met je’ ..

Als we zeggen ‘de zon gaat (niet) voor niets op’ doelen we op ‘er moet geld verdiend worden’...

Als je je zwaarmoedig of depressief voelt moet je anders zijn, in therapie gaan ze je beter maken...

Het móet andersom! Radicaal.
Voelen ‘wat klopt eraan wat ik voel’
In plaats van ‘Wat is er mis met mij’.

Doen we dat, dan :
-ga je en mág je voelen
-ontdek je wat er klopt aan depressief worden van het systeem
-leer je hoe destructief het economisch model en systeem is.

Én .. je herinnert! 💚
We worden weer of meer mens. Met een diep weten.
Met een hoog gevoel voor alles wat verder gaat dan materie en kapitaal.
In verbinding met dat wat voorbij gaat aan ego en overleven. 🍀

We worden krachtig. We voelen ons verbonden.
We creëren vanuit contact. Met onszelf en de omgeving.
We hebben oog, ruimte, zorg en liefde voor en om elkaar.
We geven. We delen.
We zijn niet meer of minder waard dan een ander.
We kijken naar ieders kwaliteit en potentieel, onderzoeken waar dat onbenut blijft en willen het laten werken. Laten werken voor het systeem, de verandering, verbetering, heling, vooral voor het leven van de heelheid.

We leven.
Zoals leven bedoeld is.
Zoals natuur is.

Het leven is geen probleem wat opgelost moet worden.
Het leven is een mysterie wat geleefd wil worden. ❤️

De kunst is het leren, zien en ervaren van de paradox. Speciaal in deze tijd.

Kijk naar dit prachtige interview met Charles Eisenstein, wat helemaal aan bij deze post.

Door Ivo Valkenburg en Willem Vreeswijk voor het New Financial Forum

“Charles Eisenstein behoort op het gebied van duurzaamheid en systeeminnovatie tot ’s werelds meest gerespecteerde thought leaders. Over de onvervulde potentie in de financiële sector zegt hij onder meer: "Erken allereerst de moeilijke situatie waarin je verkeert. Ja, je wilt bijdragen aan het leven, maar ondertussen zit je elke dag vast in een systeem dat iets anders van je verwacht. Ik raad je aan om eens in alle rust stil te staan bij die ongemakkelijke waarheid. Dat oncomfortabele gevoel binnen jezelf helpt om tot vernieuwing te komen.”

“Langzaam kom je tot de ontdekking dat niet ‘schaarste’, maar juist ‘overvloed’ de essentie van het leven is. Zo is het je niet geleerd in de economie-boeken, maar nu kijk je naar buiten en hoor je de vogels zingen. Die zingen niet om geld te verdienen of om beter te zingen dan andere vogels. Ze zingen omdat ze leven.
Welk lied zing jij als je voluit leeft?”